Voor een stuk over de jaren tachtig in het wielrennen; waar denken jullie aan (koersgerelateerd) als je aan de jaren tachtig denkt, koersvrinden? Nektapijten, zweetbanden, schreeuwerige truitjes, ... Gil maar.
Voor een stuk over de jaren tachtig in het wielrennen; waar denken jullie aan (koersgerelateerd) als je aan de jaren tachtig denkt, koersvrinden? Nektapijten, zweetbanden, schreeuwerige truitjes, ... Gil maar.
Freddy Maertens, Tour 1981. Ik volgde de ronde als puber op vakantie dagelijks via Franse kranten. Mijn kennis van die taal was beperkt. Mijn kennismaking met dit fenomeen. Ik volgde de koers nog maar net.
De racefietsen, met die volgens mij pijnlijk uitziende zadels. Het leek ook alsof ze allemaal hetzelfde zadel hadden.
Fignon met zijn staartje en Vanlombeek, een dorpsgenoot en getrouwd met mijn juf
Grote verzetten ronddraaien tgo. nu: kleine verzetten.
De opkomst van teams als PDM, La Vie Claire, Motorola etc en daarmee stijgende lonen waardoor wielrennen zich losmaakte van provincialisme en eindelijk op verschillende niveaus iets moderner werd.
Men only 🤷🏼♀️
Ze waren er wel maar zeer onzichtbaar in de media, toch?
Dat zeker. Maar ze koersten wel degelijk.
Dat onzichtbaar zijn heeft geduurd tot 2018 trouwens.
In Humo een reportage tijdens de Tour de France over de vreselijke ongemakken en pijn. Dat was met verschillende wielrenners, die ook een kamer deelden.
Geen helm en petjes.
De eerste Colombianen in Europese koersen, die meteen indruk maakten.
Ha, Lucho...
Café de Colombia!
Franse hegemonie in de Tour, het WK van '88 en de Mondriaan-truitjes van La Vie Claire.
Die zwarte, rubberen valhelmpjes (als je ze al helmen kan noemen).
www.cyclingweekly.com/news/latest-...
Rijsttaartjes alom aangeprezen als het ultieme powerfood.
Versnellingen op de kader. Veel kabels zichtbaar voor versnellignsapparaten en remmen.
De typische koersklakskes.
Ons huis die vol plastiek rennertjes stonden, de Tour de France ging elk jaar door op onze tegelvloer.
De heroïsche strijd tussen Le Mond en Fignon. Heerlijke koers. Sercu in 1980 die nog Izegem Koerse won, Sercu was bijna een buurman, aimabele man overigens.
De eerste tijdritsturen en hoe onnozel die er uitzagen. (En meteen ook: Lemond-Fignon). La Vie Claire-shirt.
Geen helmen…
Criquielion in Ronse
Mart Smeets
En de val van de muur natuurlijk.
U2 (onbekende jonge gasten), Talking Heads (op hun hoogtepunt) en Jackson Brown op 1 dag op Werchter.
"koersgerelateerd"
Oeps, ik had het omgekeerd begrepen. Dank moet ik met onthouden bij gebrek aan kennis.
De uitvinding van de Look-klikpedalen!
Sauna Diana.
Dan denk ik aan fietsen met een Reynolds Cr-Mo frame, buiscommandeurs, duidelijk zichtbare remkabels en toeclips. 😀
Aan Jelle Nijdam, een van de laatste renners die in de laatste km nog uit het peloton in volle sprintvoorbereiding kon ontsnappen om de rit te winnen. Is tegenwoordig niet meer mogelijk.
Pedro Delgado die met zijn kin zo ongeveer op zijn voorwiel de Peyresourde afdaalde in 1983.
Mijn dorpsgenoot Eric Vanderaerden met z’n kapotte broek. En het sambafluitje van Radio Tour!
(Maar ik was een kleuter in de jaren tachtig dus wat weet ik echt)
Een koers? De redelijk heroïsche RVV van 1985. Een man? Hinault als patron. Een vrouw? Jeannie Longo. Een ploeg? Panasonic. Een ding? Volle wielen. Een moment? Criquelion in Ronse. Zelf was ik fan van Phil Anderson want die kwam uit Australië. En ook wel van Sean Kelly. Dus die twee ook.
Gatorade - Bugno - Fignon (bril, zweetband en lange haren, ik was fan) - Claudio Chiappucci - Rodania - Lottotruitje gaande van verschrikkelijk (85 en 87) tot fris en monter (89) en ZEKER WK Ronse-Criquielion-Bauer 🤬 - Fondriest
De ronde van Eric Vanderaerden
Koersen alsof aerodynamica nog moest worden uitgevonden.
Rodaniaaa Rodaniaaa Rodaniaaa Rodaniaaa Rodaniaaa Rodaniaaa Rodaniaaa
De Tour verliezen door een paardenstaartje (zogezegd), Planckaert die Bontempi met zijn kl***n de gracht wil inrijden, Criquillon die huilend over de meet in Ronse stapt, Fons De Wolf die 5 minuten te laat aan zijn proloog begint, ...
Stephen Roche die Giro, Tour en WK wint in 87 voor Carrera.
Dood v Agostinho door ongeval met hond.
De ultieme arrogantie v een chauvinistische Fignon met staart.
Prix Citron!