Als voorbeeld: Trump en de Republikeinen staan in de VS zwaar negatief in de approval-rating. Maar de Democraten staan op het laagste punt ooit. Dat komt omdat de leiders en meeste politici dezelfde route van makke schaapjes blijven volgen. De politici die vechten voor hun mensen zijn wel populair
Zij zijn onderwerp van gesprek, ze laten zien dat ze het opnemen tegen het Trumpisme (Newsom, gouverneur Californië) EN dat ze alternatieven hebben voor het losgeslagen capitalisme (Mamdani, kandidaat voor burgemeester New York).
Tweede voorbeeld: Keir Starmer is nu meer dan een jaar premier van het VK. In plaats van de aandacht te vestigen op wat Labour nu voor de inwoners doet (gaten vullen na 14 jaar ramppolitiek van de Tories) hebben ze zich over aan het anti-migratieverhaal van Farage, en zijn er bezuinigingen op...
Universiteiten en sociale zekerheid (ondersteuning bij energierekening en behoud van een maximum bij een onderdeel v. kindertoeslag). Resutaat: Nigel Farage staat bovenaan in de peilingen (al is het nog bijna 4 jaar tot verkiezingen, slecht beeld) en bijna niemand weet wat Labour doet.
Conclusie: de enige manier om extreemrechts te verslaan is om met ze in gevecht te gaan.
Nee!! Met oplossingen komen!! Links praat veel, gelooft in de maakbaarheid van het leven en als gevolg daarvan levensverstikkend!
De juiste oplossingen zijn onderdeel van het gevecht aangaan met extreem rechts. Huizentekort? Rechts zegt dat het door de migranten komt. Links moet er tegen gaan, en met betaalbare huizenbouw komen. Een van de twee is niet genoeg. Tallose dingen zijn kapot gemaakt in de afgelopen decennia
en dat weer herstellen is zowel de oplossing als het gevecht aangaan.
Het hele probleem is juist dat de extreme aanhang niet geïnteresseerd is in oplossingen. Die worden namelijk al met bakken tegelijk aangedragen door de gematigde partijen. Oplossingen vergen namelijk verandering. En dat willen zij niet. Het ligt altijd aan een ander, die moet maar bloeden.